Resomacja to rodzaj wodnej kremacji, inaczej nazywana także biokremacją. Proces rozkładu zwłok z wykorzystaniem hydrolizy alkalicznej to nowa metoda na utylizację ludzkich zwłok. Może być to metoda alternatywna dla tradycyjnego pochówku czy spopielenia zwłok. Resomacja jest uznawana za metodą ekologiczną, jednakże żaden zakład pogrzebowy w naszym kraju na razie nie oferuje takiej metody pochówku, gdyż nie jest ona jeszcze przyjęta przez prawo w Polsce.
Kto opracował resomację?
Twórcą wodnej kremacji jest biochemik ze Szkocji, Sandy Sullivan. To także założyciel i szef firmy The Resomation Limited, która zajmuje się zastosowaniem metody resomacji do celów funeralnych. Pracownicy tejże firmy stworzyli projekt pierwszego resomatora, czyli urządzenia w którym przeprowadzany jest proces wodnej kremacji. Biochemik nie tylko opatentował wynalezioną przez siebie metodę w Stanach Zjednoczonych, ale również jest właścicielem marki handlowej słowa resomator. Sandy Sullival opracował nowy sposób rozkładu ciał już w 1996 roku na zlecenie Unii Europejskiej, wówczas chodziło o utylizację dużej ilości martwych krów. To właśnie dzięki biokremacji nie doszło do rozprzestrzenienie się tak zwanej epidemii szalonych krów. Nie wiadomo jednak kiedy usługi pogrzebowe w naszym kraju również będą obejmowały biokremację, póki co może być ona przeprowadzana jedynie w niektórych stanach w USA oraz Australii.
Zalety biokremacji
Biokremacja jest to przede wszystkim metoda bardziej ekologiczna i energooszczędna od zwykłej kremacji. Podczas całego rozkładu zużywa się tylko 1/8 energii, która jest konieczna do przeprowadzenia spopielenia. Nowa metoda sposobu pochówku nie emituje również dwutlenku węgla, związków rtęci czy pozostałych szkodliwych związków chemicznych.
Resomator
Resomator jest to urządzenie, dzięki któremu można wykonać cały proces. Składa się ze stalowej kopuły, która zostaje wypełniona wodnym roztworem potasu. Następnie w tej kopule zanurzany jest zmarły. Roztwór kwasu utrzymuje się pod wysokim ciśnieniem 10 barów, podgrzewa się go do 160-180 stopni Celsjusza. Ciśnienie ma zapobiec wrzeniu, temperatura natomiast przyspiesza mineralizację zwłok. Rozkład ciała następuje po 3 godzinach. Zostają kości i roztwór mający w sobie naturalne aminokwasy, peptydy, sole i cukry. Prochy mogą być zwrócone rodzinie zmarłego.